Her yıl coşkuyla kutlanan 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı, Van’da binlerce çocuk için bir bayram değil, çalışmak zorunda kaldıkları bir gün anlamına geliyor. TÜİK verilerine göre Van’da çocuk işçiliği sayısı hâlâ endişe verici seviyelerde.
23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı coşkusu yaşanırken, TÜİK verilerine göre Van’da çalışan çocukların sayısı düşündürücü boyutlarda. Henüz oyun oynaması, okula gitmesi gereken minik eller, ekonomik zorluklar ve çeşitli nedenlerle ağır işlerde çalışmak zorunda kalıyor.
TÜİK’in son yayımladığı verilere göre Van’da çalışan çocuk sayısının 6 bin ile 8 bin arasında olduğu tahmin ediliyor. Bu çocuklar çoğunlukla sokakta satış yapıyor, sanayide çıraklık yapıyor ya da tarım işçiliğinde yer alıyor.
Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK)’in son verileri, Van’da çocuk işçiliğinin yaygınlığını gözler önüne seriyor. Kesin rakamlar dönemsel olarak değişmekle birlikte, bölgedeki sosyo-ekonomik koşullar çocukların çalışma hayatına erken yaşta atılmasına zemin hazırlıyor. Tarım, sanayi ve hizmet sektörlerinde çalışan çocuklar, çoğu zaman tehlikeli ve sağlıksız koşullarda uzun saatler boyunca emek harcıyor.
Bu nedenler, çocukları oyun oynayacak yaşta çalışmaya zorluyor.
Van’da çocuk işçiliğinin temelinde yatan birçok faktör bulunuyor. Ailelerin ekonomik yetersizlikleri, çocukların aile bütçesine katkıda bulunma zorunluluğu doğuruyor. Eğitim imkanlarına erişimin kısıtlı olması, ailelerin çocuklarının çalışmasına göz yummasına neden olabiliyor. Ayrıca, mevsimlik işler ve kayıt dışı ekonomi de çocuk işçiliğini tetikleyen unsurlar arasında yer alıyor.
23 Nisan, tüm Türkiye’de çocukların bayramı olarak kutlanırken, Van’da binlerce çocuk için bu gün, diğer günlerden farklı değil. Oyun parkları yerine tarlada, fabrikada ya da sokakta çalışmak zorunda kalan bu çocuklar, akranlarının yaşadığı bayram coşkusundan uzak bir yaşam sürüyor. Çocuk olmak, oyun oynamak, öğrenmek ve güvende olmak anlamına gelmeliydi oysa…
Kaynak: VANDAHABER