Sen Kadınsın!

Günümüzde merak duygusuna sahip kaç insan vardır acaba? Anket mi yapsak ne? Neyse merak iyidir araştırmaya sevk eder. Araştırmak insanı ya da insanoğlu mu desem her neyse insan denen mahlukatı  geliştirir,iyileştirir vs.(Tabi bu bence olan kısmı). Doğru ya neden insanoğlu diyoruz?

Mesela insankızı veya insanevladı veya insançocuğu demiyoruz da insanoğlu diyoruz. Ülkemiz şu sıralar insanoğlunun yapmış olduğu iğrençliklerle çalkalanırken benim merakımı da ‘insanoğlu’ çekiverdi. Gündeme oturan insanı insan olmaktan soğutan bebek tecavüzleri. Malum yetişkin kadınlara tecavüz etmek tatmin etmedi sapık zihniyetli insanoğlunu!

Neyse abdallık geleneğinin son büyük temsilcisi olan büyük ozan Neşat Ertaş’ı bilmeyenimiz yoktur. Geçenlerde onun katılmış olduğu eski bir programa denk geldim. Orda çok güzel ve aklımdan çıkaramayacağım bir cümlesi oldu. Ertaş, bir erkek olarak kendisinin bir insanoğlu olduğunu ve asıl insanın kadınlar olduğunu belirtmişti. Ne büyük adam nasılda kadınlık vasfına değer veriyor. Ozan olmak ince düşünmekten geçiyor Neşat Ertaş büyük bir örnek olsa gerek. İnsanoğlu…

İnsan kelimesi arapça ‘Ans’ kökünden gelme. Peki ya şu sonundaki oğlu kelimesi nedir? Oğlan kelimesi erkek anlamında kullanılmakta. Eğer erkek anlamında kullanılıyorsa ordaki insan neyi belirtiyor? Evet anlamışsınızdır orda ki insan kelimesi kadını simgeliyor. İlk kadın olan Havva,Adem’e  oğullar verdi. Bu durum günümüze kadar geldi. Kadın, yaratılışının vermiş olduğu bir mucizeye sahip. Bir rahme…

HER İNSAN BİR KADININ RAHMİNDE CAN BULUR

 Her erkek bir kadının eseridir. Peki erkeği dokuz ay karnında besleyip, doğurduktan sonra onu emzirip gözünden sakınan kadın neden en hain en iğrenç darbeleri kendi doğurduğu erkekten yemekte? Ve ne acı bir gerçektir ki, doğurduğu insanoğlu babalık vasfını, abilik vasfını, dedelik vasfını, arkadaşlık vasfını veya sevme duygusunu, sahiplenme sahiplenme duygusunu bilmemekte. Ya da kadın onu doğurduktan sonra bunları ona öğretememekte. Ben şundan çok eminim ki eğer kadın doğuracağı evladının veya insanoğlunun sapık olacağını veya bir çok kadının canını zalimce yakacağını bilse onu dokuz ay karnında beslemektense aç kalıp onu can verdiği rahminde öldürmeyi tercih ederdi.

 Çünkü hiçbir kadın canice öldürülmeyi, tecavüz edilmeyi veya daha iyi kötüyü ayırt edemeyen kız çocuğunun tecavüz edilip hayatı boyunca bu tranvayla yaşamasını hak etmiyor.

Çoğumuz akşam iş yorgunluğuyla eve gidip  televizyonun  karşısına geçtiğimizde kaçımız bir kadının, bir erkeği taciz ettiğini veya bir erkeğe tecavüz ettiğini veya darp ettiğini görüyoruz.

Çok nadir…

 Peki ya aşkını itiraf eden veya evlenme teklifi eden kadın göreniniz oldu mu?

 muhtemelen bir erkeğe ilanı aşk eden veya evlenme teklifi eden kadını basit, sıradan, kötü, kadınlık vasfının dışına çıkmış olarak görürler. Çünkü toplum yıllardır kadını geriye erkeği ise öne atmıştır. Toplumun bize dayattığı kadınlık yani cinsel objelik vasfının dışına çıkamıyoruz.

Kadını, toplumun süregelen o kadınlık yani dişilik vasfının dışına çıkamamamızın temelinde yatan yine kadındır. Ne yapıyoruz biz ? Sen kadınsın diyoruz üstü kapalı imalarla.

Sen kadınsın;

çocuksun rahat davranamazsın bacağını kapatmalısın, genç kızsın dolaşamazsın, sosyal davranamazsın adın çıkar. Büyürsün sevmek istersin sevdiğini söyleyemezsin. Evlenmek istersin evlenme teklifi edemezsin. Büyüdükçe evde kalmış damgası da yersin. Taciz etmezsin ama edilirsin, tecavüz etmezsin ama edilirsin. Çalışsan da çalışmasan da hep sen kısıtlanırsın. Doğuranda, emzirende sensin ama en çok sen ezilirsin ve yetmezmiş gibi doğurduğundan dayakta yersin. Ve senin rahminde can bulan gün gelir sen kontaktayken bile ırzına geçiverir. Neden mi? Çünkü sen kadınsın doğurduğundan yersin darbeyi…