#Gezginfest

Bir eğitimci olarak ilimizde yapılacağı söylenen "GEZGİNFEST" hakkında birkaç kelam da ben etmek  istiyorum.
Biraz önce Twitter'da, gençlerin bu festivalin yapılmasını isteyenlerinin tüm twitlerini okudum.

Çünkü onları anlamadan dinlemeden ahkam kesmek doğru olmazdı.Ne de olsa o yaşlarımızı geride bırakalı çok oldu.
Aslında gençlerimiz bize ne söylemek istiyor ,bunu hiçbirimiz anlamaya çalışmıyoruz.
Durmadan onları eleştiriyor ve gittikçe kendimizden uzaklaştırıyoruz.
Sonra da bunlar bizim gençlerimiz mi diye şaşırıp kalıyoruz.

Hiç şaşırmayın, onların beğenmediğiniz bir hali varsa sebebi BİZİZ.
Çocukluk yıllarında; küçük, anlamaz diye konuşmayız,ergen olur asi oldu bu, der, zıtlaşır konuşmayız,mesleğini seçme yaşına gelir, sen dersine bak ,der konuşmayız.

Evlenme yaşına gelir sen bilmezsin kimi seçeceğini ben karar veririm, der konuşmayız.
Hele dini evde hiç konuşmayız, Kuranı Kerim'i evin tepelerinde saklarız.Allah'la korkutur, "yakar ,kör eder, taş eder" der, Allah'tan onu kurtaracak yol aratırız.

Toplum ahlâkını yerle yeksan edecek programlar,diziler izler,bunları kendi hayatına uyarladığında azarlarız.
Yalan söyleme der, yalanımıza şahit ederiz, yanlış yapma der, yanlış yaparız.
Yarış atı gibi hocadan hocaya ,dersaneden dersaneye koşturur,derslerini düzeltir, duygularını yok ederiz.
Derdini anlatmak ister, televizyondan gözünüzü ayırmaz veya işim var der, yarım yamalak cevap veririz.
Sonra da; kendini mutlu edecek şeyleri dışarıda aradığında,  
"Bu çocuk niye böyle" diye şaşırırız!

Neden şaşırıyoruz ki?

Suçlu arıyorsak, aynaya bakalım.En büyük suçlu tam karşımızda olacak.
Yeterince iyi anne baba olduk mu ki çocuğumuz bugün istemediğimiz şeylerin peşinden koşuyor?
Biz örnek bir müslüman olarak yaşadık mı ki çocuğumuz da bizim ayak izlerimizi takip etsin.
Onlara gerekli özgüveni, özdeğerini hissettirdik mi de hoş olmayan yerlerde bir varlık arıyor kendine?
Sahte de ,aykırı da olsa bir mutluluğun ,bir kendini farkettirme  davranışının peşinden koşuyor...
Acaba geçen yılki festivalde gördüğümüz o boyanmalar, bağıra çağıra şarkı söylemeler ,o çılgınca edilen danslar neyin öfkesi ?
Sessizce değil bağıra çağıra neyin isyanını yaşıyor gençler ?

Hangi bastırılmış insani duygularının bir tezahürü bu ?

Gençler gerçekte bize ne söylemek istiyor?

Bunları bizi farkedin, biz de varız demek için mi yapıyor?
Acaba farkedilmek için onlara başka bir yol bırakmadık mı?
Bunları sorun kendinize ve bir cevap arayın.

Ben, bu festival olmasın diye geçen yıl en çok çırpınanlardan biriydim.Nedeni de alkol satışı ve kamp mevzusuydu.Yoksa müzik dinlemeleri neden beni rahatsız etsin.

Dini ve manevi değerlerimiz korunarak,müziklerin içeriği de dahil olmak üzere makul sınırlar içinde konserler yapılabilir.
Gençler müzik dinleyebilir ,sohbet edebilir,farklı kültürden insanlar tanıyabilir.

Eğer bu festival direk yasaklanırsa gençlerimizi yine kendimizden uzaklaştırmış olacağız.
Yine onlara sığınacakları yanlış limanlar için bilet kesmiş olacağız.

Ondan sonra da böyle olsun istemedik, biz onların iyiliğini düşündük, demeyin.
Bu buyurgan tavırlar, onların benlik duygusunu hiçe saymaktır, kendinizden nefret ettirir, kendinize karşı cephe aldırırsınız.
Onlar gibi düşünmeye çalışıp ,gençlerin isteklerini makul ve mantıklı sınırlar içinde gerçekleştirmek en doğru yol olacaktır.
Herkesi sağduyu ile bu işi çözmeye davet ediyorum.

Onlar bizim değerlilerimiz,bir tanesini bile gözden çıkaramayız,hepsi bizim evladımız...
Benden söylemesi...